Uzman (Klinik) Psikolog Aslı Soyer, ‘Annelik nedir?’ sorusunu Tüm Kadınlar için cevapladı.
ANNELİĞİN SANATI OLUR MU?
Anne olmak çoğu zaman seçilir. Yani, çocuk sahibi olmaya karar verdiğimiz anda, anne olmaya da karar veririz. Bir bebek sahibi olacağımızı öğrendiğimiz anda birden bire kendimiz olmaktan çıkar, anne oluveririz. Bu durumda etrafımızdaki insanlar bizden “anne” gibi davranmamızı beklerler. “Daha çok yemelisin, iki canlısın”, “Artık öyle gezmelere kolay kolay gidemezsin, anne oluyorsun”. Oysa kendimizi ne kadar hazır hissetsek de anne olma fikri bizi şaşırtabilir.
Bebek dünyaya geldikten sonra işler daha da karmaşıklaşır. Tüm dünya bebeğin nasıl tutulacağını, ona nasıl mama yedirileceğini, gazının nasıl çıkarılacağını bilmemizi bekler. Biraz daha büyüdüktün sonra, çocuğa nasıl davranacağımız konusunda bir takım tavsiyeler duymaya başlarız. “Böyle yaparsan çocuk içine kapanır”, “Sen bu çocuğu çok şımartıyorsun”, “Hareketli çocuklar daha zeki olur”. Yine bu noktada beklenti, tüm bunlar arasında çocuğumuz için en doğru olanı seçip bu yöntemi en iyi biçimde uygulamaya başlamamamızdır.
Annelik becerilerimizi ilk belirleyen şey yetiştirilme biçimidir. Ebeveyn olmayı kendi ebeveynlerimizden öğreniriz. Kendi yetiştirilme biçimimizden memnun olmayıp, çocuğumuzu başka biçimde yetiştirmeye karar veririz. Ama bu da yine kendi anne babamızın bize yaptığı şeylerin tersini yapmaktan öteye gidemez. Çünkü referansımız yine onlardır. Bu durumda da, repertuarımız oldukça sınırlı kalır.
Çocuk sahibi olma hazırlığındayken ya da çocuğumuz dünyaya geldikten sonra onu en iyi şekilde yetiştirmek için, en doğru olanı söylemek ve yapmak için kitaplara, dergilere sarılırız. Kitapçıların çocuk gelişimi bölümlerinde uzun saatler harcarız. İnternette araştırmalar yaparız. Televizyon programları izleriz. Ancak çok fazla bilgiyle karşılaştığımız için hangisinin doğru olduğuna karar veremeyiz bir türlü. Sonuçta yine kafamız karışır.
Anne olmak bir süreçtir. Anne olmak öğrenilir. Yani anne olarak doğulmaz, anne olunur. Bu öğrenme sürecinde, sadece yeni şeylere rastlamayız, kendimizle de yüzleşiriz. Kendi sınırlarımızı, yapabildiklerimiz ve yetersiz kaldıklarımızı fark ederiz. Dolayısıyla, bu süreç sadece çocuğumuzla ilgili değil bizimle de ilgilidir. Bu anlamda, çocuğumuzun bakımı ve gelişimi ile ilgili öğrendiğimiz her şey bize de bir şeyler anlatır.
Tüm bunları göz önünde bulundurduğumuzda, çocuğumuza ve onunla ilişkimize dair doğru bilgi edinmek hem kendimizi anlamak hem de çocuğumuzun sağlıklı gelişimine yardımcı olmak açısından büyük önem taşımaktadır.
Aslı Soyer
Uzman (Klinik) Psikolog
0 Yorumları